Hoofdstuk VII
Precies zoals Moreno had verwacht, komt Rafaël stipt om 8 uur in de avond aan in zijn huidige woonplaats. Moreno beschouwt hem al jaren als zijn meest trouwe vriend, al heeft hij hem dat nog nooit in zulke bewoordingen gezegd. Nadat zijn broer er enkele jaren geleden vandoor ging, was het Rafaël die tijdelijk de leiding nam over de verkoop in hun wijk. Gedurende twee jaren leidde hij de business bijna even goed als zijn voorganger. Maar geheel volgens de wensen van Moreno's broer, stond Rafaël na twee jaar de macht af aan Moreno zelf. Dat was immers de tijd die Jorge nodig had geacht om zijn jongere broer de nodige knepen van het vak te laten leren. Sinds de machtoverdracht vertoonde Rafaël dezelfde trouw aan zijn nieuwe leider dan aan zijn vorige. Moreno weet dat zijn trouwe kompaan niet zou aarzelen om zijn leven op te offeren voor dat van hem en hij beseft maar al te goed dat zulke loyaliteit niet evident is in hun wereld.
'Wel baas, wat is het probleem? Je klonk nogal serieus aan de telefoon. Hopelijk toch niets te ernstig?' De vragen van zijn vriend klinken Moreno niet als een verrassing in de oren, maar hij laat bewust even een stilte vallen. Om het belang van het moment te benadrukken, maar ook omdat hij moet zoeken naar de juiste woorden om Rafaël uit te leggen wat niet uit te leggen valt. Moreno beseft immers dat wat hij te zeggen heeft, mogelijk het leven van beiden voor goed zal veranderen.
'Weet je Rafaël, ik herinner mij een film over het leven van Al Capone. Er zit een uitspraak in die film die ik nooit zal vergeten. Al Capone zegt er dat wanneer iemand een leven leidt zoals het zijne, hij bereid moet zijn om al wie hem lief is, vrouw, familie en vrienden, binnen de 5 minuten voor eeuwig te verlaten, als de situatie dat vraagt. Weet je over welke film ik het heb?' 'Ik denk het niet chef', antwoordt een verontruste Rafaël; 'maar zeg me baas, waarom vraag je me dit?' 'Herinner je nog die knappe brunette die ik gisteren heb leren kennen op het feest?', vervolgt Moreno zijn relaas. 'Natuurlijk herinner ik haar, wat een schoonheid. Je hebt het alweer getroffen. Maar wat is er met haar baas?', vraagt Rafaël, almaar meer verward. 'Een schoonheid was het zeker, daar valt niet aan te twijfelen. Maar daarenboven is ze de zus van Marcos!' 'Wat? De zus van Marcos? Ongelooflijk! Ik wist niet eens dat die smeerlap een zus had. Ben je zeker dat ze zijn zus is baas?' 'Ongelooflijk of niet, het enige wat ik je met zekerheid kan vertellen Rafaël, is dat ze niet langer zijn zus is. Haar lichaam ligt in de koffer van mijn wagen. Ik hoop dat je geen andere plannen hebt vanavond...'
Hoofdstuk VIII
Reeds tien minuten zitten Moreno en Rafaël in de wagen en al die tijd hebben ze geen woord gewisseld. Beiden lijken ze verzonken in gedachten en proberen ze in te schatten wat de gevolgen zullen zijn. Want één ding moge duidelijk zijn, als Mariela echt de zus was van Marcos, dan zal wat deze ochtend gebeurd is, niet zonder gevolgen blijven. De stilte wordt haast ondraaglijk en uiteindelijk is het Rafaël die de spanning niet langer verdraagt. 'Kan je me vertellen wat er juist gebeurd is baas. Wat is er gebeurd dat je haar zo toegetakeld hebt?'
Moreno zucht, hij begrijpt de angst van zijn kompaan, maar hij antwoordt niet. Hij voelt zich inmiddels ietwat rustiger, zijn gedachten draaien niet langer als een stalen tol in zijn hoofd. Maar als hij eerlijk is met zichzelf, dan weet hij het zelf niet. Moreno beseft niet wat hem bezielde toen hij deze morgen door het lint ging. Wanneer hij ziet dat Rafaël ondertussen almaar onrustiger wordt vanwege zijn stilte, probeert Moreno alsnog een antwoord te bedenken om de spanning enigszins te verlichten.
'Ik herinner me niet precies meer hoe het juist gebeurd is Rafaël, het is allemaal zo snel gegaan. Maar toen ze me zei dat ze de zus van Marcos was, werd alles plots zwart voor mijn ogen. Alsof de aarde onder mijn voeten plots verdween. Het was echt niet mijn bedoeling om haar te doden, echt niet. Het was een ongeluk Rafaël. Begrijp je, een ongeluk. Ik wou haar echt niet doden. Het ene moment dacht ik nog dat zij misschien de vrouw van mijn leven zou kunnen zijn, en enkele seconden later lag ze op de grond. Ze bewoog niet meer.' En opnieuw volgt er een lange stilte die Moreno op een vreemde manier op zijn gemak lijkt te stellen.
'Rij naar de dijk, de vaste plek. Als we haar lichaam daar in het water gooien, duurt het minstens enkele dagen voor de politie haar vindt. Als ze al ooit komt bovendrijven. Het zal ons in ieder geval tijd geven om na te denken over hoe het nu verder moet. Zodra Marcos te horen krijgt wat er met zijn zus is gebeurd, zal hij niet twijfelen om wraak te nemen. Dus het is belangrijk dat we voorbereid zijn.' Moreno klinkt opnieuw beredeneerd en ijzig kalm. Hij voelt hoe hij stilaan terug greep krijgt op de rol die hem door zijn broer werd toebedeeld. 'We hebben tijd chef, het gaat nog wel even duren voor Marcos hersteld zal zijn van gisteren', klinkt ook nu Rafaël al iets rustiger.
'Wat wil je daarmee zeggen Rafaël? Wat is er dan juist gebeurd gisteren, ik herinner me alles niet zo goed meer. Wat is er gebeurd na het gevecht?' vraagt Moreno in de hoop om voor eens en altijd te achterhalen wat zijn geheugen voor hem verbergt. Niet zonder enig leedvermaak doet Rafaël het verhaal van de voorbije nacht: 'Nadat Marcos en zijn bende de zaal kwamen binnengestormd en jou probeerde neer te steken, heeft de hele zaal zich tegen hem en zijn kompanen gekeerd. Je had het moeten zien baas, als laffe honden gingen ze ervandoor. Ze zijn helaas kunnen ontkomen, maar Marcos heeft fameuze klappen gekregen, hij was er behoorlijk erg aan toe. Dus geloof me baas, het gaat echt wel een tijdje duren voor die hersteld zal zijn. Maar je hebt gelijk baas, van zodra hij terug op kracht is, zal hij zich willen wreken. Daar moeten we niet aan twijfelen. De laffe hond.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten