Maandagmorgen was het mooie havenstadje Honfleur in diepe rouw. De hemelsluizen kregen een duivels kantje, want het water viel in apocalyptische hoeveelheden uit de dreigende grijze donderwolken. Alsof de Seine op de daken neerviel. Niet echt de omstandigheden waarin ik mijn Normandisch avontuur hoopte af te sluiten, maar het was niet anders... Want na een maandje Honfleur was het tijdstip aangebroken om de eerste etappe van mijn nieuwe reisavontuur af te sluiten. Terwijl ik doorweekt van de regen en met een bang hartje de indrukwekkende Pont de Normandie overreed, hoorde ik in de verte reeds de lokroep van mijn volgende bestemming.
Na mijn heerlijke road trip doorheen Normandië ( zie vorig verslag ) is mijn laatste weekje Honfleur vrij rustig verlopen. Zoals ik me had voorgenomen heb ik flink geschreven, en nog een laatste keertje naar het nabijgelegen strand getrokken, alwaar me ditmaal helaas geen knappe Française lag op te wachten. Maar een beetje eenzaamheid schijnt het lot te zijn van menig schrijver, een gedachte waarmee ik me kan verzoenen. Eén en ander heeft me niet belet om nog volop van deze laatste week te genieten. Meermaals keek ik uit mijn raam om het schitterende uitzicht nog maar eens te bewonderen, me er hierbij van bewust hoezeer ik het wel had getroffen met de unieke locatie van mijn studio.
Dit was tevens het moment om terug te blikken op mijn maandje Honfleur. En ik kan overtuigd stellen dat het voor mij een geslaagde ervaring is geweest. Ik kende het stadje totaal niet toen ik hier vier weken geleden toekwam en had me er bewust nauwelijks een beeld van gevormd noch bepaalde verwachtingen vooropgesteld. Ik verkies immers om de zaken gewoon op me te laten afkomen, erop vertrouwend dat 'tout finira par s'arranger..'. En ook al heb ik me regelmatig eens gestoord aan de vele toeristen ( vooral in augustus ) en aan de onpersoonlijke bediening op de nochtans gezellige terrasjes rondom Le Vieux Bassin, het was toch met enige spijt in het hart dat ik maandagmorgen Honfleur de rug moest toekeren.
Hoogtepunt van de voorbije maand was in ieder geval mijn road trip doorheen Cotentin, zeg maar het uitsteeksel van Normandië. Verrassend en fascinerend qua natuur en landschappen en absoluut een aanrader voor mensen die houden van rustige baantjes tussen bergen en heuvels, afgewisseld met indrukwekkende zichten op zee. Maar ook met een historische kantje, ik denk hierbij aan de stranden van de landing van de geallieerden, boeiende steden en idyllische plekjes als Saint-Mont-Michel. Voor wie er eens een weekje uit wil met de wagen, en zoekt naar een bestemming die niet te veraf ligt, is Normandië dé ideale bestemming.
Verder was ik uiteraard gecharmeerd door het mooie Honfleur zelf, met zijn pittoreske ambachtelijke huisjes, het feeërieke Le Vieux Bassin, de indrukwekkende Pont de Normandie, en last but not least, de monding van de Seine in zee. Een gevarieerde cocktail met voor elk wat wils, die nog beter smaakt als hij heeft kunnen chambreren. De ware charme van dit havenstadje laat zich immers slechts druppelsgewijs ontdekken. En na een tweetal weken begon ik hier ook werkelijk een 'thuisgevoel' te krijgen. Misschien had dat ook wel een heel klein beetje te maken met een ander hoogtepunt van de voorbije maand, de knappe Française. Al gebiedt de eerlijkheid me wel om te bekennen dat ik hier verder bitter weinig sociale contacten heb kunnen opbouwen; klein smet op een verder vlekkeloos parcours.
Maar ik kan dus wel afsluiten met een positief gevoel en meen dat mijn verblijf hier me ook heeft kunnen inspireren in het schrijven. Ik heb het hierbij niet enkel over jullie nieuwe held Godfreud Van Kookvocht, ik ben hier vooral behoorlijk opgeschoten met mijn nieuwe novelle en heb daarnaast nog een aantal ideeën kunnen opdoen voor andere schrijfprojecten. Anderzijds besef ik dat ik nog wel een tandje zal moeten bijsteken, nog meer zelfdiscipline aan de dag zal moeten leggen, om resultaat te behalen. Nobody said it would be easy.
De vraag is dan nog maar of ik die zelfdiscipline zal kunnen aanhouden op mijn volgende bestemming; dé stad der steden, het nimmer vervelende New York! Van Honfleur naar New York, qua contrast kan het tellen, maar voor ondergetekende is het slechts een kleine stap. Vrijdag de dertiende vlieg ik richting Manhattan, waar ik gedurende een maand mijn eigen studio zal betrekken, in de Lower East Side ( nabij Brooklyn Bridge ). Benieuwd welke avonturen me daar te wachten staan. Het voornemen is alvast om er nog meer te schrijven en een maandje te leven als een 'echte' New Yorker. Inclusief joggen in Central Parc! Voor zij die interesse hebben om zelf deel uit te maken van het avontuur, er is nog plaats in mijn studio.. En de anderen kunnen alles uiteraard meebeleven vanuit hun luie zetel via dit blog. Ik zou zeggen; 'fasten your seatbelt' !
Ik herhaal tot slot nog een keertje dat jullie reacties op dit blog van harte welkom zijn! Dat hoeven zeker niet noodzakelijk lofbetuigingen te zijn! Het benieuwt me echt wat jullie van mijn blog vinden, dus alle kritiek wordt op prijs gesteld. Thanks en tot in The Big Apple !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten