Een weekendje ruïnes bekijken in De Heilige Vallei, Peru...

De boog kan niet altijd gespannen staan. Na twee weken intensief Spaans studeren met een haast Aziatische gretigheid, was het tijd om de gashendel eens los te laten. Het zou immers zonde zijn om tijdens mijn verblijf in Peru niet even de tijd uit te trekken om te genieten van al het moois dat het land te bieden heeft. En nee, ik heb het ditmaal niet over vrouwelijk schoon. Maar wel over de rijke cultuur, de indrukwekkende ruïnes en niet te vergeten, de overweldigende natuurpracht die Peru typeren. Een weekendje rondtrekken in De Heilige Vallei is dan ook niet te versmaden..

Een foto uit mijn persoonlijk archief, het machtige Machu Picchu

Samen met een Australische medestudente, en met behulp van Rik, de eigenaar van de school waar ik Spaans studeer, stippelde ik vrijdag een route uit doorheen de Vallei van de Inca's. The Sacred Valley, gelegen in het Andes-gebergte en gevormd door de Urubamba-rivier, vormde ooit het centrum van het Inca-rijk. Vanwege zijn specifieke geografische ligging en zijn bijzondere klimaat, bouwden de Inca's hier enkele van hun meest indrukwekkende steden en burchten, waaronder ook het befaamde Machu Picchu. Maar de bekendste van alle Inca-ruïnes zou ik ditmaal niet bezoeken, wegens 'done that, been there' tijdens mijn vorige wereldreis. Gelukkig vallen er nog heel wat andere pareltjes te ontdekken in deze regio.

De Heilige Vallei, met het stadje Pisaq

Eerste bestemming was het pittoreske stadje Pisaq, zowat 30 km ten noorden van Cusco gelegen. Via openbaar vervoer raakten we op een dik uurtje op deze gezellige locatie voor het luttele bedrag van 1 Euro. Meteen viel de ongedwongen sfeer op die in het stadje heerst, alsook de prachtige omgeving. Pisaq is vooral bekend vanwege zijn zondagsmarkt, waar je handgeweven kleding alsook ambachtelijk kunst- en zilverwerk op de kop kan tikken. Na een korte wandeling begaven wij ons echter op de 3000 meter hoge berg waar zich de archeologische site van een oude Inca-stad bevindt. Mijn conditie werd hier alvast danig op de proef gesteld, maar de schitterende uitzichten maakten dit ruimschoots goed. Wegens een opkomend onweer besloten we onze klim halverwege te staken en na de stevige afdaling verwarmden we onze doorweekte kleding met een zalige kop Inca-koffie.

Even poseren om te bewijzen dat hoogtevrees kan overwonnen worden..

Volgende halte was Ollantaytambo, een bestemming die bij mij een belletje deed rinkelen. Dit is immers de laatste halte voor aanvang van de Inca-trail, de 4-dagen-durende trektocht naar Machu Picchu. Toen we in dit aangename stadje arriveerden kwamen er dan ook heel wat leuke herinneringen naar boven. Inmiddels was de schemer reeds ingevallen en konden we de lokale ruïnes van Ollantaytambo niet meer bezichtigen. Nadat we ons ingecheckt hadden in een lokaal hostel ( met twee aparte slaapkamers! ), genoot ik samen met mijn Australische reisgezelle van een paar frisse pinten en nog meer van het prachtige uitzicht. Vervolgens kregen we via een local een heerlijke tip voor ons avondeten, en ik kan zeggen dat ik hier zowat de lekkerste pizza uit mijn leven heb gegeten. ( restaurant Canso )

Sfeerbeeld van het gezellige stadje Ollantaytambo, startplaats van de Inca-trail

De volgende dag was ik reeds om 8 uur op de been voor een nieuwe stevige wandeltocht naar de ruïnes van het enorme Inca-complex op de bergflank. Mijn hoogtevrees dreigde even roet in het eten te strooien, maar mits enige volharding slaagde ik er toch in om de overblijfselen van deze militaire vestiging te bereiken. Ooit was dit één van de meest strategische locaties van de Inca's, en naast het militaire aspect, was dit tevens een religieus en landbouwdomein. Weliswaar niet even indrukwekkend dan Machu Picchu zelf, maar toch kon ook deze locatie me meer dan bekoren. Zo ook het stevige ontbijt dat we hier namen, alvorens naar onze volgende bestemming te trekken.

De fascinerende cirkels van Moray, experimenteel landbouwgebied van de Inca's

Die luisterde naar de naam Moray, en de weg ernaartoe leidde ons langs prachtige landschappen met heerlijke zichten op de bergtoppen van de Andes, afgewisseld met wijdse groene landschappen. Opnieuw begreep ik waarom Peru destijds één van de hoogtepunten was van mijn wereldreis. Moray zelf is een uniek archeologisch complex, en bestaat uit een groot aantal concentrische cirkels, die vermoedelijk ooit landbouwterrassen vormden. De exacte betekenis van deze overblijfselen is nooit volledig achterhaald, maar vermoedelijk vormde dit domein ooit een experimenteel landbouwgebied waar de Inca's verschillende soorten maïs teelden. Ik vind het in ieder geval een unieke locatie, en alweer speelt de fabelachtige omgeving hierin een voorname rol.

De kleurrijke markt van Chinchero, met veel traditionele klederdracht

Onze laatste bestemming was Chinchero, bekend voor zijn traditionele zondagsmarkt alsook zijn mooie feeërieke kerk omgeven door alweer een mooi en intrigerend complex van Inca-ruïnes. Als stadje zelf vond ik dat Chinchero weinig te bieden had, maar de ruïnes zelf en vooral de rustige en idyllische omgeving compenseerden ruimschoots. Aldus toch nog een leuke afsluiter van een meer dan geslaagde weekendtrip. En wat het plaatje perfect maakte was de prijs van dit alles. Voor ons vervoer betaalden we in totaal ongeveer 15 Euro/ persoon. Ook het verblijf en het eten waren zeer democratisch, omdat we alles zelf hebben geregeld. Dus, hierbij een tip voor zij die een trip naar Peru plannen, probeer zoveel mogelijk zelf te regelen. Vooral buiten het toeristische seizoen is dit een makkie vanwege de lage bezettingen. Enkel als je de Inca-trail wil doen, moet je ruim vooraf reserveren.

Op grote hoogtes moeten mens en dier voldoende uitrusten

Hopelijk kan ik jullie met dit verslag en met de foto's alweer wat inspiratie geven voor een volgende reis. Peru blijft in ieder geval een topbestemming. En voor wie vragen heeft, jullie mogen me uiteraard altijd contacteren. Volgend weekend ga ik wellicht nog enkele ruïnes rondom Cusco zelf bezoeken, en daarna is het finaal aftellen naar Guatemala! Daar hoop ik mijn wederhelft te verrassen met mijn vorderingen in het Spaans. Te veo en algunos dias mi amor.

De imposante ruïnes van Ollantaytambo, in een prachtig landschap

( Graag wil ik dit verslag opdragen aan mijn zopas overleden grootmoeder. Moemoe, het ga je goed, daar ergens hoog boven de wolken... )