Maandagnamiddag, café El Portal... Terug van nooit echt
weggeweest. Voor mij, het vertrouwde uitzicht op Parque Central, weliswaar
onder minder zonnige omstandigheden dan dat ik het een tweetal maanden geleden
heb achtergelaten. Maar treuren doe ik daar niet om, want de cappuccino smaakt heerlijk
als vanouds en vult mij met een warm thuisgevoel. En bovendien heb ik sinds
vorige week het trouwe gezelschap van Marshmellow, een beeldige Hushkie met een
aaibaarheidsfactor waar menige tijgerwelp een puntje kan aan zuigen...
 |
| Marshmellow, mijn nieuwe beste vriend in Antigua, Guatemala.. |
Maar misschien moet ik mijn lezers eerst even mijn excuses
aanbieden, omdat ik de voorbije weken niets meer van me heb laten horen. Niet
dat ik denk dat de mensheid er van wakker heeft gelegen, maar toch.. Ik zou
kunnen zeggen dat ik het te druk had met familie en vrienden terug te zien in
België, met tussendoor nog enkele ‘verplichtingen’ in o.a. Griekenland,
Zwitserland en Frankrijk. En dan was er natuurlijk nog de Wereldbeker voetbal,
het optrekken van de pensioenleeftijd voor politieagenten, de veranderingen in
het klimaat en het sterreke in de voorruit van mijn wagen.. Redenen genoeg dus om
mijn tijdelijke inactiviteit te vergoelijken. Kiest u zelf maar uit dewelke u
het beste past..
 |
| Zoals u ziet, ik had het druk de voorbije maanden.. |
Maar om het goed te maken, hierbij een beknopte samenvatting
van de voorbije twee maanden. De eerste weken heb ik vooral tijd genomen om
vrienden en familie terug te zien. Altijd leuk om zo na enkele maanden een
beetje bij te praten en te zien dat alles zowat bij het oude is gebleven. Begin
juni ben ik naar het schitterende Ikaria getrokken, één van de honderden
eilanden die het arme Griekenland rijk
is. Hier heb ik gedurende een week een intensieve schrijfcursus gevolgd,
genoten van de prachtige uitzichten op de bergen van dit ongerepte eiland en
bovendien een aantal leuke mensen leren
kennen.
 |
| Mens en dier genieten van het mooie uitzicht op Ikaria... |
Enkele dagen na mijn terugkomst stond ik al opnieuw op de
luchthaven van Zaventem, ditmaal om mijn teerbeminde Alba te verwelkomen. Zij
kwam me voor de tweede maal een bezoekje brengen. We zijn er een aantal keren met
de wagen op uitgetrokken om nog een laatste keertje te genieten van mijn
dierbare Mazda MX5. Twee dagen Ardennen, drie dagen Noord-Frankrijk, meer moet
dat niet zijn. Nauwelijks zat Alba op het vliegtuig richting Guatemala toen ik
nog snel een vluchtje richting Zwitserland boekte, om aldaar my good old friend
Rico te gaan bezoeken. Me dunkt dat ik daarmee ruimschoots aan al mijn sociale
verplichtingen had voldaan, zodat ik me vervolgens zonder schuldgevoel kon opmaken
voor mijn terugreis naar Guatemala.
 |
| Roadtrip in Noord-Frankrijk, de kliffen van Etretat.. |
En hier zijn we dan terug! Terug in Guatemala, terug in
Antigua, terug in mijn geel huisje, terug bij mijn Guatemalteekse prinses Alba,
terug mijn dagelijkse bezoekjes aan de koffiebar van Leo ( in de ochtend ) en
aan El Portal ( in de namiddag ). Voorlopig is het nog even wennen aan het
nieuwe ritme, vooral omdat ik ondertussen dus ook het hoederecht over een levendige
viervoeter op mij heb opgenomen. Momenteel ligt Marshmellow rustig op mijn
voeten te slapen, maar de speelse Hushkie maakt dat lang uitslapen en passief
in de zetel zitten niet langer een optie zijn. Al hoor je me hier niet over klagen.
Ik zal me de komende maanden met plezier en toewijding over mijn nieuwe vriend
ontfermen. Tot hij terug moet naar zijn echte baasje, die momenteel in Amerika
vertoeft.
 |
| Antigua met vulkaan Agua op de achtergrond.. |
Bedoeling is om mij de komende vijf maanden vooral op het
schrijven te storten. Mijn schrijfopleiding in Griekenland heeft me nieuwe
energie en moed geschonken om mij met nog meer kennis van zaken op mijn nieuwe
roman te storten. Tussendoor zal ik proberen om regelmatig reisverslagen,
kortverhalen, e.d. uit mijn pen te laten vloeien. Ik broed ook nog op een paar
andere ideeën, maar daarover later meer. Trouwens, moesten jullie, mijn trouwe
volgers, zelf suggesties hebben over wat jullie graag zouden lezen, dan zijn
die altijd welkom. Ik hoor het dan wel.
 |
Er heeft er eentje actie nodig...
|
En nu moet ik jullie laten, want er begint er hier eentje
nerveus te worden. Dringend tijd om een paar tennisballen in de lucht te gaan
smijten in mijn (gelukkig) grote tuin, zodat ik vanavond met een moegespeelde
Marshmellow alweer een mooie dag kan afsluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten